پردیس فرهنگ و ادب

مروری بر چند ویژگی ادبی نهج‌البلاغهمجید رستندهنهج‌البلاغه کتابی ادبی نیست ولی از جنبه­های نیرومند و شایان توجّه ادبی برخوردار است. با مطالعه و بررسی این موضوع به وضوح درمی­یابیم که حضرت امیرالمؤمنین (ع) کلامی بسیار فصیح و بلیغ داشته و انسجام لفظ و معنی آن در کمال شایستگی بوده است. میزان فصاحت و بلاغت این کتاب به اندازه­ای است که اندیشمندان آن را «فروتر از کلام خالق و فراتر از سخن مخلوق» دانسته و «اخ­القرآن» نامیده‌اند. در این نوشتار به چند نمونه از زیبایی­های ادبی این صحیفۀ شریف ـ تنها یک شاهد مثال در حوزۀ صنایع معنوی ـ اشاره می­کنیم.توصیفدر نهج‌البلاغه شاهد توصیف­های فراوان هستیم و این موضوع از ویژگی­های ممتاز آن به شمار می­رود. در این اثر بی­نظیر توصیف­هایی چون توصیف شخصیّت آخرین پیام‌آور وحی، قرآن کریم، متّقین، دنیا، ناکثین، قاسطین، مارقین، عالم پس از مرگ فراوان است. این توصیفات بسیار دقیق و جذّاب هستند به گونه­ای که با خواندن آن­ها انسان یقین می­کند که این کار فقط از کسی برمی­آید که از بینشی وسیع و دانشی عمیق و فراگیر سرشار بوده است؛ شاهد مثال:بَعَثَهُ بِالنّورِ المُضیءِ وَ البُرهانِ الجَلیِّ وِ المِنهاجِ البادی وَ الکِتابِ الهادی. اُسرَتُهُ خَیرُ اُسرَۀٍ وَ شَجَرَتُهُ خَیرُ شَجَرَۀٍ. اَغصانُها مُعتَدِلَۀٌ وَ ثِمارُها مُتَهَدَّلَۀٌ: او را برانگیخت با نور رخشا و برهان هویدا و راه پیدا و کتاب راهنما. خاندان او نیکوترین خاندان است و او بهترین درخت آن درختستان است. شاخه‌های آن راست و میوه‌های آن نزدیک و در دسترس همگان است[1].ایجازایجاز از برجسته­ترین مختصّات زبانی و ادبی نهج‌البلاغه است. این ویژگی ـ که در این کتاب در قالب نثری مقطّع نمود یافته است ـ بسیار فراوان و چشم‌نواز اس پردیس فرهنگ و ادب...